USG dłoni (nadgarstka)

Ultrasonograficzne badanie dłoni znajduje szerokie zastosowanie w diagnostyce bólów, obrzęków, zapaleń oraz zaburzeń czucia.

Badanie USG pozwala na ocenę rozległości i lokalizacji zapalenia - w przypadku zdiagnozowanych chorób zapalnych pozwala na określanie postępów procesu leczniczego ewentualnie udziela cennych wskazówek diagnostycznych ( ultrasonografia jest bardzo czułą metodą pozwalającą na wykrywanie i ocenę zaawansowania procesów zapalnych ).

Diagnostyka zarówno pourazowych jak i chronicznych bólów nadgarstka. W USG możliwa jest ocena aparatu wiązadłowego nadgarstka.

Więzadła pobocznego promieniowego oraz łokciowego nadgarstka ponadto (możliwa w aparatach o wysokiej rozdzielczości ) ocena aparatu więzadłowego w stawach międzypaliczkowych bliższych oraz dalszych a także śródręczno nadgarstkowych.

Ocena ścięgien mięśni przedramienia, które lokalizują się głównie w okolicy nadgarstka i ręki ( w tym części dystalnych ) jest również możliwa wyłącznie przy zastosowaniu aparatury o wysokiej częstotliwości głowic i wysokiej rozdzielczości.

Ocena obejmuje:

• ścięgna mięśni głębokich zginaczy palców
• ścięgna mięśni powierzchownych zginaczy palców
• ścięgna mięśni prostowników palców
• ścięgna mięśni zginaczy promieniowych nadgarstka
• ścięgna mięśni zginaczy łokciowych nadgarstka

Osobny ważny punkt diagnostyczny stanowi ocena aparatu ścięgnistego zaangażowanego w ruchomość kciuka oraz ocena mięśni kłębu kciuka.

Ważnym elementem oceny jest badanie troczka prostowników oraz troczka zginaczy - element badania kanału nadgarstka oraz w pewnych okolicznościach ( specyficzne typy urazów ) badanie więzadeł obrączkowych. Badanie ręki jest czasochłonne i wymaga dużych nakładów pracy, ponieważ w praktyce każdy palec powinien być przeanalizowany z osobna z jego układem więzadłowym stawów bliższych i dalszych oraz aparatem scięgnistym.

Bardzo istotnym składnikiem badania nadgarstka jest ocena kanału nadgarstka. Jest to przestrzeń ( podzielona na kilka mniejszych przedziałów ) zamknięta między brzegiem kostnym kości nadgarstka pierwszego i drugiego rzędu ( czasami określane jako dno kostne kanału nadgarstka ) oraz troczkiem zginaczy. Istnieje wiele stanów chorobowych ( nie mówiąc o ukształtowaniu anatomicznym ) z przyczyny których nierozciągliwy kanał nadgarstka może okazać się zbyt ciasny dla przebiegających tędy struktur. Szczególnie wrażliwy jest nerw pośrodkowy, którego ucisk a tym samym niedokrwienie prowadzi do zaburzeń czucia w obrębie ręki. Ultrasonografia jest bardzo czułą metodą niezwykle przydatną dla oceny kondycji nerwu pośrodkowego, a niejednokrotnie też pozwala na wyjaśnienie podłoża chorobowego prowadzącego do upośledzenia czynności nerwu.
Ponieważ ręka jako narząd chwytny człowieka jest narażona na wprowadzanie podskórne ciał obcych nie można zapominać iż ultrasonografia wysokiej rozdzielczości jest bardzo czułą metodą pozwalającą na ich wykrywanie ( ciał obcych nawet od 1 mm - w praktyce 1,5 mm ) przy czym jest to metoda czuła względem materiałów tak różnych jak: metal, szkło czy drewno.

W badaniu ultrasonograficznym możliwa jest także ocena powierzchni kostnych oraz stawowych włącznie z chrząstką trójkątna ( chrząstka włóknista zwiększająca powierzchnie kontaktu w stawie przedramienno nadgarstkowym ) - jednakże metodę tę należy uznać wyłącznie za pomocniczą - pełna ocena w badaniu rezonansu magnetycznego